Η φαρμακευτική θεραπεία αποτελεί προφυλακτική θεραπεία στον καρκίνο του μαστού, χορηγείται μετά την χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου και είναι γνωστή ως επικουρική συστηματική θεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις χορηγείται πριν την χειρουργική αφαίρεση του όγκου και ονομάζεται νεο-επικουρική ή εισαγωγική συστηματική θεραπεία.
Φαρμακευτική Θεραπεία
Φαρμακευτική θεραπεία
Η φαρμακευτική θεραπεία αποτελεί προφυλακτική θεραπεία στον καρκίνο του μαστού, χορηγείται μετά την χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου και είναι γνωστή ως επικουρική συστηματική θεραπεία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις χορηγείται πριν την χειρουργική αφαίρεση του όγκου και ονομάζεται νεο-επικουρική ή εισαγωγική συστηματική θεραπεία.
Ο στόχος της είναι να καταστρέψει καρκινικά κύτταρα τα οποία έχουν διασπαρεί μέσα στο σώμα και να εμποδίσει την εμφάνιση μεταστάσεων σε άλλα όργανα όπως το ήπαρ, οι πνεύμονες, τα οστά κ.ά.
Υπάρχουν διάφορες θεραπείες όπως η ορμονοθεραπεία, η χημειοθεραπεία, η ανοσοθεραπεία, οι στοχεύουσες θεραπείες κ.ά.
Σε κάθε περίπτωση επιλέγεται η κατάλληλη ή ο κατάλληλος συνδυασμός θεραπειών ανάλογα με το στάδιο της νόσου, τα χαρακτηριστικά της ασθενούς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καρκίνου.
Ορμονοθεραπεία.
Στο 70-80% των περιπτώσεων οι όγκοι είναι ορμονο-εξαρτώμενοι.
Αυτό σημαίνει πως τα καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται με την παρουσία γυναικείων ορμονών, τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη, οι οποίες συνδέονται σε ειδικές θέσεις στην επιφάνεια των κυττάρων, τους υποδοχείς.
Η ορμονοθεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα τα οποία είτε σταματούν την παραγωγή αυτών των ορμονών από το σώμα της ασθενούς είτε εμποδίζουν τις ορμόνες αυτές να συνδεθούν με τους υποδοχείς των καρκινικών κυττάρων.
Συνήθως η ορμονοθεραπεία είναι θεραπεία με χάπια και σε λίγες περιπτώσεις ενέσιμη.
Χημειοθεραπεία.
Περιλαμβάνει φάρμακα που καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.
Συνήθως χορηγείται σε περιπτώσεις με αυξημένο κίνδυνο μεταστάσεων και η ορμονοθεραπεία δεν είναι κατάλληλη θεραπεία ή δεν επαρκεί.
Είναι κυρίως ενέσιμη θεραπεία και χορηγείται στην ασθενή ενδοφλέβια ενώ σε λίγες περιπτώσεις χορηγείται ως θεραπεία με χάπια.
Ανοσοθεραπεία.
Το ανοσοποιητικό σύστημα στο ανθρώπινο σώμα έχει την ικανότητα να αναγνωρίζει κάθε ξένο κύτταρο και να το καταστρέφει.
Τα καρκινικά κύτταρα βρίσκουν τρόπο να «ξεγελούν» το ανοσοποιητικό σύστημα και να κρύβονται απ’ αυτό.
Η ανοσοθεραπεία, μια σύγχρονη θεραπεία με μονοκλωνικά αντισώματα, ουσιαστικά αποκαλύπτει τα καρκινικά κύτταρα ώστε το ίδιο το σώμα να μπορέσει να τα καταστρέψει.
Η ανοσοθεραπεία έχει ένδειξη σε συγκεκριμένο τύπο καρκίνου του μαστού, χορηγείται ενδοφλέβια και συνδυάζεται με χημειοθεραπεία.
Στοχεύουσες θεραπείες.
Τα καρκινικά κύτταρα φέρουν στην επιφάνειά τους ειδικές θέσεις, τους υποδοχείς, οι οποίες δέχονται «σήματα» που διεγείρουν τα κύτταρα σε γρήγορη ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό.
Οι στοχεύουσες θεραπείες περιλαμβάνουν φάρμακα με τη μορφή μονόκλωνων αντισωμάτων, τα οποία συνδέονται στους υποδοχείς-στόχους των καρκινικών κυττάρων και τους «μπλοκάρουν».
Έτσι σταματά ο πολλαπλασιασμός τους και τελικά τα κύτταρα καταστρέφονται.
Η πιο γνωστή στοχεύουσα θεραπεία είναι για τους όγκους με HER2 υποδοχείς.
Τοξικότητα της φαρμακευτικής θεραπείας.
Όλες οι φαρμακευτικές θεραπείες, εκτός της ωφέλιμης δράσης τους, συνοδεύονται από άλλοτε άλλου βαθμού ανεπιθύμητες ενέργειες (τοξικότητα).
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να είναι απλά ενοχλητικές ή να δημιουργούν έντονα συμπτώματα που ταλαιπωρούν την ασθενή.
Σε σπάνιες περιπτώσεις οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να είναι επικίνδυνες και να απαιτείται διακοπή της θεραπείας.
Η χημειοθεραπεία παρουσιάζει την μεγαλύτερη τοξικότητα ενώ η ορμονοθεραπεία είναι η καλύτερα ανεκτή φαρμακευτική θεραπεία.